Over Terentius
Publius Terentius Afer (Carthago ca. 195/190 v.Chr. – 159 v.Chr.) was een Latijns schrijver, die als slaaf naar Rome werd gehaald. Later werd hij vrijgelaten, en maakte carrière als blijspeldichter. Michel de Montaigne noemt hem in zijn Essais een "Afrikaanse lijfeigene".
Terentius beheerste het Latijn en het Grieks uitstekend en vanaf zijn twintigste tot zijn vijfentwintigste schreef hij zes theaterstukken in zes jaar tijd, waarbij elk stuk in één jaar werd geschreven. Zo werd hij een beroemde blijspeldichter, die in zijn tijd door vakgenoten werd benijd.
Bron Wikipedia
Boeken van Terentius
Bestel Terentius boeken bij bol.com:
Citaten 1 t/m 10 van 29.
-
Ik ben een mens, niets menselijks is mij vreemd.
― Terentius -
Een lichte last word zwaar als je haar met tegenzin volbrengt.
― Terentius -
Het is de plicht van een vader om zijn zoon te gewennen goed te handelen meer uit eigen beweging dan uit vrees.
Adelphi 1, 1, 49― Terentius -
Wanneer men zelf gezond is, is het gemakkelijk goede raad aan zieken te geven.
Origineel:Facile omnes cum valemus recta consilia aegrotis damus.
― Terentius -
Wanneer twee het zelfde doen, is het niet het zelfde.
Origineel:Duo cum faciunt idem, non est idem.
― Terentius -
Ik geef geen geld voor hoop.
― Terentius