Citaten uit Réflexions et maximes van Vauvenargues

Citaten 151 t/m 154 van 154.

  • Men moest ons althans die fouten vergeven, die geen fouten zouden zijn zonder ons ongeluk.
    Origineel: Il faudrait qu’on nous pardonnât, au moins, les fautes qui n’en seraient pas, sans nos malheurs.
    Bron: Réflexions et maximes (1746) #821
    Vauvenargues
    - +
     0
  • De wijsheid is de dwingeland van de zwakken.
    Origineel: La sagesse est le tyran des faibles.
    Bron: Réflexions et maximes (1746) #745
    Vauvenargues
    - +
    -1
  • Het gevoel onzer krachten doet ze toenemen.
    Origineel: La sentiment de nos forces les augmente
    Bron: Réflexions et maximes (1746) #75
    Vauvenargues
    - +
    -1
  • Rede en vrijheid zijn onverenigbaar met zwakte.
    Origineel: La raison et la liberté sont incompatibles avec la faiblesse.
    Bron: Réflexions et maximes (1746) #20
    Vauvenargues
    - +
    -1
De beste Réflexions et maximes van Vauvenargues citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 16)

Over Vauvenargues

Luc de Clapiers, markies de Vauvenargues, 6 augustus 1715-28 mei 1747) was een Franse schrijver en moralist. Hij stierf op 31-jarige leeftijd, in gebroken gezondheid, nadat hij het jaar daarvoor - anoniem - een verzameling essays en aforismen had gepubliceerd met de aanmoediging van Voltaire, zijn vriend.
In 1797 ontving hij voor het eerst onder zijn eigen naam een openbare kennisgeving, en vanaf 1857 werden zijn aforismen populair.
In de geschiedenis van de Franse literatuur ligt zijn betekenis vooral in zijn vriendschap met Voltaire (20 jaar ouder dan hij).
In zijn jeugd ontwikkelde hij een grote bewondering voor het werk van de oude Griekse schrijver Plutarchus.

Ondanks de schaarsheid van het oeuvre van Vauvenargues, heeft het veel belangstelling gekregen. Een eeuw na zijn dood citeerde Schopenhauer positief verschillende uitspraken van Vauvenargues, waaronder: "la clarté est la bonne foi des filosofes" [duidelijkheid is de goede trouw van filosofen], uit Reflections and Maxims, en: "personne n'est sujet a plus de fautes que ceux qui n'agissent que par reflexion "[geen enkele is zo geneigd om fouten te maken als degenen die alleen handelen bij reflectie].

Het belangrijkste onderscheid tussen Vauvenargues en zijn voorganger François de La Rochefoucauld is dat Vauvenargues nobel over de mens denkt, en in het geheel eerder geneigd is tot de stoïcijnse dan tot de epicurische theorie. Hij wordt een moderne stoïcijn genoemd.

Bron Wikipedia