Citaten uit Commentaires sur Corneille van Voltaire

  • Heeft men een goed boek uitgelezen, dan is het alsof men van een goede vriend afscheid neemt.
  • De trots der kleinen bestaat uit altijd over zichzelf te praten; de trots der groten uit nooit over zichzelf te praten.
  • De vrijheid van de mens is de gezondheid der ziel.
  • Alles is een wonder. De verbazingwekkende natuurlijke ordening, de omwenteling van zo'n honderd miljoen werelden rond een miljoen sterren, de werking van het licht, het dierenleven, alles is een groot en eeuwig wonder.
  • Het geheim van vervelend zijn is alles willen vertellen.
  • De geschiedenis is niets meer dan fictie waarover we het eens zijn.
  • De mensen gebruiken hun denkvermogen alleen om een wettige schijn te geven aan hun ongerechtigheden, en hun woorden om hun gedachten te verbergen.
  • Het gebrek van de meeste boeken is, dat ze te lang zijn.
  • In het algemeen is de kunst van regeren om zoveel mogelijk geld weg te nemen van een groot deel van de bevolking om dit aan een andere deel weg te geven.
  • Het paradijs op aarde is waar ik ben.
  • De goden zijn goed, de priesters wreed.
  • De wanhoop heeft dikwijls veldslagen gewonnen.
  • Het heelal verwart mij, en ik kan mij niet voorstellen dat dit uurwerk wel bestaat, en dat er geen uurwerkmaker zou zijn.
  • Poëzie is een soort muziek: je moet het horen om erover te kunnen oordelen.
  • Als we niets prettigs vinden, zullen we toch minstens wat nieuws vinden.
  • In alle oorlogen gaat het alleen om roof.
  • Als de mens perfect was, zou hij God zijn.
  • De mens kan slechts een bepaald aantal tanden, haren en ideeën hebben. Er komt noodzakelijkerwijze een tijd waarop hij zijn tanden, zijn haren en zijn ideeën verliest.
  • Laat ons werken zonder redeneren; het is de enige wijze om het leven draaglijk te maken.
  • Beter de kans gelopen een schuldige te redden dan een onschuldige te veroordelen.
+17

Citaten 1 t/m 1 van 1.

  • Men komt altijd slecht uit zijn woorden als men niets te zeggen heeft.
    Origineel: On parle toujours mal quand on a rien à dire
    Bron: Commentaires sur Corneille
    Voltaire
    - +
    +6
De beste Commentaires sur Corneille van Voltaire citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Voltaire

Voltaire werd geboren als zoon van François Arouet en Marie-Marguerite Daumart of D'Aumard. De jonge Voltaire kreeg les op Louis-le-Grand, de meest prestigieuze jezuïtenschool in Parijs. Hij verliet de school op zijn zestiende en niet lang daarna maakte hij al vrienden bij de Parijse aristocraten. Zijn humoristische gedichten maakten hem populair in die kringen. In 1717 kreeg hij problemen met de autoriteiten vanwege zijn scherpe teksten. Hij werd voor elf maanden veroordeeld naar de Bastille wegens satire over de Franse overheid. Tijdens zijn verblijf in de gevangenis schreef François Marie Oedipe wat zijn eerste theatersucces zou worden. Hierna ging hij de naam "Voltaire" (een anagram) gebruiken. In 1726 beledigde Voltaire de machtige jonge edelman Chevalier de Rohan en hiervoor werd hij bestraft. Hij kreeg twee opties: de gevangenis of verbanning; hij koos het laatste. Van 1726 tot 1729 woonde Voltaire in Engeland. In die tijd ging hij zich interesseren voor de filosofie van John Locke en de ideeën van de wiskundige en wetenschapper Sir Isaac Newton. In 1759 verschijnt dan Candide. In dit verhaal bekritiseert hij de optimistisch ingestelde monadenfilosofie van Leibniz, die in de hoedanigheid van Pangloss die als mentor het hoe en waarom in de wereld probeert uit te leggen aan de hoofdpersoon, Candide. Naast zijn literaire inspanningen gaat Voltaire zich ook steeds meer bezighouden met allerlei maatschappelijke en juridische misstanden, en wordt daarmee één van de eerste voorvechters voor de mensenrechten. Ondanks het feit dat Voltaire naarmate hij ouder werd steeds cynischer en skeptischer werd t.a.v. de wereld en van God zou hij nooit van zijn geloof afvallen. Op de leeftijd van 83 jaar keerde Voltaire als een held terug in Parijs. In de Comédie Française was hij aanwezig toen zijn laatste toneelstuk Irène werd opgevoerd, waarna hij een staande ovatie ontving. Kort daarop echter stierf hij.