Citaten uit Ueber den Willen in der Natur van A. Schopenhauer

Citaten 1 t/m 3 van 3.

  • De stier stoot niet omdat hij horens heeft, maar omdat hij stoten wil heeft hij horens.
    Origineel: Der Stier stößt nicht, weil er eben Hörner hat, sondern weil er stoßen will, hat er Hörner.
    Bron: Ueber den Willen in der Natur (1836) s.47
    A. Schopenhauer
    - +
    +17
  • Volkomen losmaking van het verstand van de wil en zijn dienst is wat het genie vóór heeft. Genialiteit is objectiviteit.
    Origineel: Völlige Ablösung und Sonderung des Intellekts vom Willen und seinem Dienst ist der Vorzug des Genies. Genialität ist Objektivität.
    Bron: Ueber den Willen in der Natur
    A. Schopenhauer
    - +
    +3
  • De waarheid kan wachten, want ze heeft een lang leven voor zich.
    Origineel: Die Wahrheit kann warten: denn sie hat ein langes Leben vor sich.
    Bron: Ueber den Willen in der Natur (1836) inleiding
    A. Schopenhauer
    - +
    +2
De beste Ueber den Willen in der Natur van A. Schopenhauer citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over A. Schopenhauer

Duits filosoof, was de zoon van een koopman. Zijn moeder (Johanna) en zijn zuster (Adèle) werden bekend als romanschrijfsters. Hij werd door zijn vader voor de handel bestemd, maar na diens zelfmoord in 1805 volgde Schopenhauer zijn eigen wens door in enkele jaren het gymnasiumprogramma in te halen en aan de universiteiten van Göttingen en Berlijn natuurwetenschappen en filosofie te studeren. In 1813 promoveerde hij in Jena en in de daaropvolgende jaren schreef hij zijn hoofdwerk, Die Welt als Wille und Vorstellung, waarna hij in 1820 in Berlijn als privaatdocent werd toegelaten. Door zijn zelfverzekerde en agressieve houding vooral ten opzichte van Georg Wilhelm Friedrich Hegel kreeg hij nauwelijks toehoorders, zodat hij in 1831 bij de cholera-epidemie Berlijn verliet om er nooit meer terug te keren. Hij bleef verder in Frankfurt wonen, waar hij leefde van de erfenis van zijn vader. Pas in 1853 werd hij beroemd, na een artikel over hem in de Westminster Review, dat ook in Duitsland verscheen. Met het politiek gebeuren liet hij zich niet in: zijn uitlatingen hierover doen hem als conservatief en antirevolutionair kennen.