Citaten uit Histoire de rire van Armand Salacrou

Citaten 1 t/m 5 van 5.

  • Vandaag de dag is echtscheiding al even plechtig als een huwelijksvoltrekking.
    Origineel: De nos jours, le divorce est une cérémonie aussi respectée que la cérémonie du mariage.
    Bron: Histoire de rire (1939)
    Armand Salacrou
    - +
    +7
  • Ik ga altijd recht door zee, maar ik verander dikwijls van zee.
    Origineel: Je chemine toujours le long d'une ligne droite ; naturellement, quelque fois je change de ligne droite.
    Bron: Histoire de rire (1939)
    Armand Salacrou
    - +
    +5
  • Het geluk is nooit droevig of vrolijk, het is geluk.
    Origineel: Le bonheur n'est jamais triste ou gai. Il est le bonheur.
    Bron: Histoire de rire (1939)
    Armand Salacrou
    - +
    +3
  • We voelen ons veel ongelukkiger tijdens tegenspoed dan gelukkiger tijdens geluk.
    Origineel: Nous sommes beaucoup plus malheureux dans le malheur qu'heureux dans le bonheur.
    Bron: Histoire de rire
    Armand Salacrou
    - +
    +1
  • We geloven dat we hun geliefden zijn, we zijn alleen hun handlangers.
    Origineel: Nous croyons être leurs amants, nous ne sommes que leurs complices.
    Bron: Histoire de rire
    Armand Salacrou
    - +
     0
De beste Histoire de rire van Armand Salacrou citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Armand Salacrou

Armand Camille Salacrou (9 augustus 1899 - 23 november 1989) was een Frans toneelschrijver.

Hij werd geboren in Rouen, maar bracht het grootste deel van zijn jeugd door in Le Havre, en verhuisde in 1917 naar Parijs. Zijn eerste werken tonen de invloed van de surrealisten.
Hij was de eigenaar van een winstgevend reclamebureau, maar verkocht het om zijn tijd te kunnen besteden aan het schrijven van toneelstukken. Aangemoedigd door Charles Dullin schreef hij in een breed scala aan stijlen en genoot vanaf het midden van de jaren dertig veel succes. Zijn latere werk wordt meestal gegroepeerd met dat van de existentialisten.

Hij flirtte in de jaren twintig met het communisme en bekritiseerde het kapitalisme in zijn toneelstuk Boulevard Durand. Tijdens de nazi-bezetting van Frankrijk nam hij deel aan het clandestiene Franse verzet, een ervaring die hij beschreef in Les Nuits de la colère.
Hij was lid van de Académie Goncourt en een bibliotheek in zijn geboortestad is naar hem vernoemd.

Bron Wikipedia