Citaten uit Les Provinciales van Blaise Pascal

Citaten 1 t/m 3 van 3.

  • Deze brief is nogal lang uitgevallen omdat ik geen tijd had hem korter te maken.
    Origineel: Je n'ai fait celle-ci plus longue que parce que je n'ai pas eu le loisir de la faire plus courte.
    Bron: Les Provinciales lettre 16
    Blaise Pascal
    - +
    +74
  • Afgunst en haat gebruiken leugens en laster.
    Origineel: L'envie et la haine emploient le mensonge et la calomnie.
    Bron: Les provinciales (1656-1657)
    Blaise Pascal
    - +
    +6
  • Een wereld stelt zich met woorden tevreden; slechts weinigen doorvorsen de dingen.
    Origineel: Le monde se paye de paroles : peu approfondissent les choses.
    Bron: Les Provinciales (1656) II
    Blaise Pascal
    - +
    +4
De beste Les Provinciales van Blaise Pascal citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Blaise Pascal

Pascal was de zoon van Étienne Pascal, belastingrechter in Clermont-Ferrand. Na de dood van diens vrouw, Antoinette Bégon, die overleed toen Pascal 4 jaar was, verkocht zijn vader zijn werk door aan zijn broer, zodat hij zich geheel aan de opvoeding van zijn kinderen kon wijden. Ze verhuisden in 1631 naar Parijs.
Vader Pascal onderwees zijn kinderen zelf. Al vroeg ontdekte hij daardoor de uitzonderlijke talenten van zijn zoon. Pascal had al ongeveer vanaf zijn 7e jaar een onstuitbare leergierigheid op het gebied van de wiskunde en de mechanica.
Pascal correspondeerde behalve met Fermat ook met Christiaan Huygens, Gottfried Leibniz en andere grote wiskundigen van de Gouden Eeuw. Hoewel Fermat en Pascal elkaar nooit persoonlijk hebben ontmoet, is hun samenwerking altijd positief geweest en stimuleerden ze elkaar om oplossingen voor steeds nieuwe vraagstukken te vinden.
Pascal is nooit getrouwd. Toen zijn twee jaar jongere zuster Jacqueline intrad in het klooster kreeg het geloof een grote betekenis voor hem. Door de controverse met de jezuïeten verdiepte Pascal zich in de theologie en nam het wetenschappelijk werk een minder belangrijke plaats in.
Pascal was van jongs af veel ziek en leed vaak aan hoofd- en kiespijn. Om die pijnen te vergeten dwong hij zich buitengewoon intensief werkzaam te zijn in de wetenschap en in de theologie. In de laatste jaren van zijn korte leven - hij werd slechts 39 - raakte hij meer en meer overtuigd van de waarheid van het christelijke geloof. Hij verkocht zijn goederen en hielp armen en zieken waarbij hij zelf heel eenvoudig leefde. Na zijn dood onderzocht men zijn lichaam en stelde een buitengewone compacte hersenmassa vast die tegen een verdikte fontanel drukte, wat zijn pijnen voor een deel verklaarde.

Bron Wikipedia