Citaten van Marcel Jouhandeau

Marcel Jouhandeau

Marcel Jouhandeau

Frans schrijver

Leefde van: 1888 - 1979

Categorie: Schrijvers (Hedendaags) Land: FlagFrankrijk

Geboren: 26 juli 1888 Gestorven: 7 april 1979

Citaten 11 t/m 17 van 17.

  • Om de eigen geschiedenis acceptabel te maken, voegt ieder er een stukje legende aan toe.
    Origineel: Pour supporter sa propre histoire, chacun y ajoute un peu de légende.
    Bron: L'imposteur
    Marcel Jouhandeau
    - +
    +14
  • Terwijl het lichaam afdaalt naar zijn verval, stijgt de ziel naar zijn hoogtepunt toe.
    Origineel: A mesure que le corps descend vers son déclin, vers son apogée l'âme s'élève.
    Bron: Réflexions sur la vieillesse et sur la mort
    Marcel Jouhandeau
    - +
    +14
  • Beminnen is geen recht meer hebben op de zon van iedereen. Men heeft de zijne.
    Origineel: Aimer, c'est n'avoir plus droit au soleil de tout le monde. On a le sien.
    Bron: Algèbre des valeurs morales
    Marcel Jouhandeau
    - +
    +9
  • Alleen met mijzelf verveel ik me nooit.
    Origineel: Il n'y a qu'avec moi que je ne m'ennuie jamais.
    Bron: Une gifle de bonheur (1970)
    Marcel Jouhandeau
    - +
    +8
  • Gierigheid is een soort rekenkund op welks wortels verscheidene deugde teruggaan.
    Origineel: L'avarice est un calci dont on retrouve la racine à l'origine e maintes vertus.
    Bron: Eléments pour une éthique (1955)
    Marcel Jouhandeau
    - +
    +8
  • Godslastering is de enige manier die de goddelozen nog rest om vroom te zijn.
    Origineel: Le sacrilège, la seule manière que les impies ont encore d'être dévots.
    Bron: Algèbre des valeurs morales
    Marcel Jouhandeau
    - +
    +7
  • Pas op voor degenen die pronken met hun beleefdheid!
    Origineel: Méfiez-vous de ceux qui font étalage de leur politesse!
    Bron: Parousie, Journaliers (1967-1968)
    Marcel Jouhandeau
    - +
    +6
De beste Marcel Jouhandeau citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 2)

Over Marcel Jouhandeau

Marcel Jouhandeau (Guéret, Creuse, 26 juli 1888 - Rueil-Malmaison, 7 april 1979) was een Frans schrijver.

Jouhandeau groeide op in een door vrouwen gedomineerde wereld, met door hem vereerde moeder, een dominante grootmoeder en veel tantes en zussen. Hij werd katholiek opgevoed en dacht er zelfs enige tijd over in het klooster te gaan. Uiteindelijk trok hij echter naar Parijs en ging er studeren, onder andere aan de Sorbonne. In 1912 werd hij leraar Frans en Latijn.

Jouhandeau had homoseksuele gevoelens, maar zag die aanvankelijk als een zonde tegenover God. Niettegenstaande zijn schaamtegevoelens gaf hij zich herhaaldelijk over aan homoseksuele affaires. Het zou een levenslang spanningsveld blijken voor Jouhandeau.
In 1914 verbrandde hij de manuscripten van zijn eerste literaire werk en deed een poging tot zelfmoord. Nadat hij deze crisis overwonnen had schreef hij zijn eerste dorpsschetsen en behaalde zijn eerste voorzichtige literaire succes.
Over de periode van de Eerste Wereldoorlog schreef hij een kroniek van zijn woonplaats Guéret ("Pincegrain", 1924), die veel stof deed opwaaien vanwege de weinig flatteuze karakterbeschrijvingen.

Bron Wikipedia