Citaten van Renate Rubinstein

Renate Rubinstein

Nederlands schrijfster, journaliste en columniste.

Leefde van: 1929-1990

Categorie: Media | Schrijvers (Nederlands) | Schrijvers (Hedendaags) | Nederland

Citaten 1 t/m 10 van 55.

• Renate Rubinstein

  

  - +

  +10
  Vragen naar de toekomst is vragen om een depressie.

• Renate Rubinstein

  

  - +

  +9
  De vraag blijft: wat wil de man? Na levenslange studie van het onderwerp is mijn antwoord: meer.

• Renate Rubinstein

  

  - +

  +9
  Ik zit in mijn gewoontes als een vogel in zijn nest.

• Renate Rubinstein

  

  - +

  +7
  Gierigheid wordt in Nederland beschouwd als een deugd en zuinigheid genoemd.

• Renate Rubinstein

  

  - +

  +7
  Op een bruiloft moet je dansen, aan een graf snikken, bij een echtscheiding.... -ja, verdomme wat moet je eigenlijk? Vechten, denk ik, vechten zou het beste zijn.

• Renate Rubinstein

  

  - +

  +6
  Aan de kwaliteit van de pers kun je de mate van democratie in een land afmeten.

• Renate Rubinstein

  

  - +

  +6
  Beslissingen en ik hebben nooit op goede voet met elkaar gestaan, zelf niet als ik ze zelf bedacht.

• Renate Rubinstein

  

  - +

  +5
  De bevolking bestaat uit twee groepen: zij die aan hun kinderen en kleinkinderen graag iets willen nalaten, en zij die van hun ouders en grootouders graag iets willen erven.

• Renate Rubinstein

  

  - +

  +5
  Heimwee: iets terug willen hebben dat er nooit werkelijk was.

• Renate Rubinstein

  

  - +

  +5
  Het kan allemaal wel slecht aflopen - dat doet het ook vaak - maar zolang als het dúúrt is verliefdheid het meest complete gevoel dat er is.

Over Renate Rubinstein

Rubinstein werd geboren in Duitsland. Ze moest op jonge leeftijd vluchten, waarna zij via Amsterdam en Londen uiteindelijk weer in Amsterdam terechtkwam. De vlucht van familie Rubinstein mocht niet baten, want de Duitsers arresteerden in 1940 haar Joodse vader en vermoordden hem later in Auschwitz. Deze gebeurtenis zou een bepalende factor worden in Rubinsteins leven en werk. Haar hele leven zou ze blijven zoeken naar een vader-figuur, wat volgens sommigen haar band met de Duits-Britse socioloog Norbert Elias zou verklaren. Tijdens haar studie, die ze na twee jaar afbrak, begon ze haar carrière als schrijfster onder andere bij het Nieuw Israelietisch Weekblad en Propria Cures. Later schreef ze voor Vrij Nederland (VN), Het Parool, NRC Handelsblad, Avenue, Hollands Weekblad, Hollands Maandblad en Tirade. Haar VN-columns, die vanaf 1962 wekelijks verschenen onder het pseudoniem Tamar, hadden een trouw publiek en werden gekenmerkt door een beknopte en heldere stijl, met soms zeer persoonlijke ontboezemingen over haar echtscheiding (gebundeld in Niets te verliezen en toch bang) en haar ziekte (gebundeld in Nee heb je) en verder over uiteenlopende onderwerpen zoals Friedrich Weinreb (polemiek met Willem Frederik Hermans), bijstandsmoeders (polemiek met Hugo Brandt Corstius over Selma Vrooland), wereldpolitiek, binnenlandse aangelegenheden, katten en bloemen. In 1977 werd bij Rubinstein multiple sclerose geconstateerd. Dit bracht grote veranderingen in haar leven teweeg, die ze te boek stelde in Nee heb je (1985). Rubinstein overleed op 61-jarige leeftijd. Ze werd begraven op de Amsterdamse begraafplaats Zorgvlied.

Uit Wikipedia

Citaten.NET