Citaten van Simon Carmiggelt

Simon Carmiggelt

Nederlands schrijver

Leefde van: 1913-1987

Categorie: Schrijvers (Nederlands) | Schrijvers (Hedendaags) | Nederland

Citaten 1 t/m 10 van 97.

• Simon Carmiggelt

  

  - +

  +171
  Leven is niet veel anders dan babbelen, verjaardag wensen en met een glimlach aan iets anders denken.

• Simon Carmiggelt

  

  - +

  +105
  Dansen is de verticale uiting van een horizontaal verlangen.

• Simon Carmiggelt

  

  - +

  +84
  Gelukkig merken de meeste mensen niet dat hun huwelijk slecht is.

• Simon Carmiggelt

  

  - +

  +80
  Als ik een glas wijn drink, word ik een ander mens, en die ander heeft altijd geweldige dorst.

• Simon Carmiggelt

  

  - +

  +73
  Geld maakt niet gelukkig, dat heeft het met armoe gemeen.

• Simon Carmiggelt

  

  - +

  +70
  Alleen vrouwen in soepadvertenties vinden het elke dag prettig als hun man thuiskomt.

• Simon Carmiggelt

  

  - +

  +66
  De geheelonthouders hebben gelijk, maar alleen de drinkers weten waarom.

• Simon Carmiggelt

  

  - +

  +63
  Echte liefde kent geen schuldgevoel.
  Bron: In: Renate Rubinstein - Mijn beter ik: herinneringen aan Simon Carmiggelt (1988) p.36

• Simon Carmiggelt

  

  - +

  +62
  Ruzie met een kind is ook een vorm van liefde. Je kunt namelijk nooit vlammende ruzie hebben met iemand die je in wezen onverschillig laat.

• Simon Carmiggelt

  

  - +

  +60
  Alcoholische herinneringen verdampen snel.
  Bron: Zelfportret in stukjes (1989) p.110

Over Simon Carmiggelt

Simon Johannes Carmiggelt (Den Haag, 7 oktober 1913 – Amsterdam, 30 november 1987) was een Nederlandse schrijver, vooral bekend van zijn dagelijkse cursiefjes (Kronkels) in Het Parool en door zijn televisie-optredens. Carmiggelt groeide op in zijn geboortestad Den Haag, waar hij zich in de praktijk bekwaamde in het journalistenvak, aanvankelijk onbezoldigd. Eind 1931 werd hij aangenomen als journalist bij de Haagse editie van Het Volk, die de titel Vooruit voerde. Aan deze krant was ook Carmiggelts vier jaar oudere broer Jan verbonden. Carmiggelt schreef niet alleen toneelrecensies en verslagen van kleine rechtszaken, maar vanaf 1936 ook de rubriek Kleinigheden, die als voorloper van de latere Kronkels beschouwd kan worden. Op het eind van zijn leven ontwikkelde hij ouderdomsdiabetes, die hij niet naar behoren verzorgde, ook al vanwege het feit dat zijn snel blind wordende vrouw nogal wat verzorging nodig had. Mogelijk was het drankprobleem uit zijn verleden hier mede oorzaak van, hoewel Carmiggelt zich sinds 1978 van sterkedrank onthield. Zijn diabetes kreeg hij niet onder controle met als gevolg dat hij in de herfst van '87 in het ziekenhuis terechtkwam en de dag na zijn ontslag een hartinfarct kreeg. Na revalidatie in het Prinsengrachtziekenhuis kon hij weer naar huis, waar hij enkele weken later, in de laatste nacht van november, in zijn slaap aan een tweede infarct overleed.

Uit Wikipedia

Citaten.NET