Citaten van Simon Vestdijk

Simon Vestdijk

Simon Vestdijk

Nederlands schrijver

Leefde van: 1898 - 1971

Categorie: Schrijvers (Nederlands) | Schrijvers (Hedendaags) Land: FlagNederland

Geboren: 17 oktober 1898 Gestorven: 23 maart 1971

Citaten 31 t/m 40 van 70.

 Vorige 1 2 3 4 5 6 7 Volgende 
  • De mens is nu eenmaal een irrationeel wezen; bijgevolg is het alleen maar... rationeel hem ook als zodanig te behandelen.
    Bron: Zuiverende kroniek
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
  • Er is geen enkele reden om romans te schrijven.
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
  • Het hoogste zien is het willen navolgen. Bewondering zonder vereenzelvingsdrang is ondenkbaar.
    Bron: Essays in duodecimo (1952)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
  • Het intellect is iets voor zeldzame ogenblikken.
    Bron: Het proces van meester Eckhart
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
  • Het is een tragedie op zichzelf, te zien hoe weinig wij in staat zijn te leven naar de idealen die wij ons stellen of die ons voorgehouden worden.
    Bron: Essays in duodecimo (1952)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
  • Hoe dieper de gevoelens, hoe moeilijker te uiten.
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
  • Idealen hebben een verstarrende werking op levende wezens die te hoog gegrepen hebben.
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
  • In het algemeen houdt de historicus zich te veel met feiten bezig, te weinig met mogelijkheden.
    Bron: Essays in duodecimo (1952)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
  • Men meent wel eens, dat een zondaar iemand is met een zwakke wil. Veeleer is hij iemand die zijn leven al te zeer inricht naar de technische kunstgrepen van het `nooit' en `niet meer'. De weg naar de hel is niet met goede voornemens geplaveid, maar met grammaticaal geordende onzin.
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
  • Om de woorden te wantrouwen daarvoor zijn wij nu eenmaal letterkundigen.
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
 Vorige 1 2 3 4 5 6 7 Volgende 
De beste Simon Vestdijk citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 4)

Over Simon Vestdijk

Vestdijk, de zoon en enig kind van Simon Vestdijk en Anne (Anna Margaretha Clazina) Mulder, groeide op in Harlingen, dat in een aantal van zijn boeken terugkomt als Lahringen. Simon Vestdijk ging in Harlingen naar de lagere school en de driejarige HBS, waar zijn vader, een strenge man, gymnastiekleraar was. Daarna ging hij naar de Rijks-HBS te Leeuwarden. Vestdijk was een goede leerling, maar vond weinig aansluiting bij leeftijdgenoten. Vanaf zijn zeventiende had hij regelmatig last van depressies. Zijn jeugd te Harlingen en Leeuwarden bepaalde later de thematiek van de Anton Wachter-romancyclus. Vestdijk studeerde van 1917 tot 1927 geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam, waar hij lid was van de studentenvereniging Unitas. In 1932 gaf hij zijn artsenpraktijk op en wijdde hij zich geheel aan de literatuur. In dat jaar verscheen zijn debuutbundel Verzen. Vestdijks eerste roman Kind tussen vier vrouwen werd door twee uitgevers geweigerd. Het zou te dik (800 bladzijden) en te duur (tien gulden) worden. In 1939 vestigde Vestdijk zich voorgoed in Doorn. Vestdijk woonde meer dan dertig jaar samen met Ans Koster, die in 1965 overleed. In die periode had hij van 1946 tot in de vroege jaren vijftig een relatie met Henriëtte van Eyk, met wie hij de briefroman Avontuur met Titia schreef. In 1965 trouwde hij met Mieke (Adriana Catharina Maria) van der Hoeven. Het paar kreeg een zoon en een dochter. In 1968 werd Vestdijk ziek (ziekte van Parkinson/ziekte van Kahler). Hij overleed op 23 maart 1971 op 72-jarige leeftijd in het Academisch Ziekenhuis te Utrecht. Simon Vestdijk werd begraven op begraafplaats Nieuw Eykenduynen, Kamperfoeliestraat in Den Haag (graf 2-4654). Adriaan Morriën beschrijft in 'Lasterpraat' (1975) de begrafenis van Vestdijk.

Bron Wikipedia

Populaire trefwoorden

Populaire auteurs