Citaten van Simon Vestdijk

Simon Vestdijk

Simon Vestdijk

Nederlands schrijver

Leefde van: 1898 - 1971

Categorie: Schrijvers (Nederlands) | Schrijvers (Hedendaags) Land: FlagNederland

Geboren: 17 oktober 1898 Gestorven: 23 maart 1971

Citaten 61 t/m 70 van 70.

  • Idealen overvragen steeds, als marktschreeuwers; laat men zich als koper met hen in, dan gaat men afdingen, en tenslotte ook op zichzelf afdingen.
    Bron: Essays in duodecimo (1952)
    Simon Vestdijk
    - +
     0
  • Ieder einde schijnt ons een voorproef te geven van dat grote einde, waar wij maar liever niet aan denken.
    Bron: Het kastje van oma
    Simon Vestdijk
    - +
     0
  • In de roman zoekt de ziel zich in vrijheid uit te drukken, zich te herkennen, zich te bevestigen. Wat daarbuiten ligt is minder wezenlijk.
    Bron: De leugen is onze moeder (1965)
    Simon Vestdijk
    - +
     0
  • Kleur ontstaat waar de duisternis overheerst en het licht zich in wanhoop blijft verzetten.
    Bron: De dokter en het lichte meisje (1949) IX
    Simon Vestdijk
    - +
     0
  • Want het individuele is onvergelijkelijk, onherhaalbaar, onverwisselbaar en onuitwisselbaar, d.w.z. in strikte zin 'onkenbaar'.
    Bron: Het wezen van de angst
    Simon Vestdijk
    - +
     0
  • De tegenstrijdigheid komt daardoor tot stand dat wij snel na elkaar van optiek wisselen en de werkelijkheid eerst van buiten af bekijken, vervolgens van binnen uit.
    Simon Vestdijk
    - +
    -1
  • Lieden met aanleg voor vervolgingswaanzin moeten nooit schrijver worden.
    Bron: De leugen is onze moeder (1965)
    Simon Vestdijk
    - +
    -1
  • Normaal is bijvoorbeeld de angst van vrouwen voor een muis, waarbij de muis kan worden beschouwd als symbool van een lichaamsdeel, dat er naar grootte en vorm mee te vergelijken is. De muis beeldt dit lichaamsdeel als het ware uit.
    Simon Vestdijk
    - +
    -1
  • Onredelijk is alleen onze rede, die alles wil weten en formuleren, op alle momenten.
    Bron: Bericht uit het hiernamaals
    Simon Vestdijk
    - +
    -1
  • Er wordt eerder te veel dan te weinig over muziek geschreven.
    Simon Vestdijk
    - +
    -3
De beste Simon Vestdijk citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 7)

Over Simon Vestdijk

Vestdijk, de zoon en enig kind van Simon Vestdijk en Anne (Anna Margaretha Clazina) Mulder, groeide op in Harlingen, dat in een aantal van zijn boeken terugkomt als Lahringen. Simon Vestdijk ging in Harlingen naar de lagere school en de driejarige HBS, waar zijn vader, een strenge man, gymnastiekleraar was. Daarna ging hij naar de Rijks-HBS te Leeuwarden. Vestdijk was een goede leerling, maar vond weinig aansluiting bij leeftijdgenoten. Vanaf zijn zeventiende had hij regelmatig last van depressies. Zijn jeugd te Harlingen en Leeuwarden bepaalde later de thematiek van de Anton Wachter-romancyclus. Vestdijk studeerde van 1917 tot 1927 geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam, waar hij lid was van de studentenvereniging Unitas. In 1932 gaf hij zijn artsenpraktijk op en wijdde hij zich geheel aan de literatuur. In dat jaar verscheen zijn debuutbundel Verzen. Vestdijks eerste roman Kind tussen vier vrouwen werd door twee uitgevers geweigerd. Het zou te dik (800 bladzijden) en te duur (tien gulden) worden. In 1939 vestigde Vestdijk zich voorgoed in Doorn. Vestdijk woonde meer dan dertig jaar samen met Ans Koster, die in 1965 overleed. In die periode had hij van 1946 tot in de vroege jaren vijftig een relatie met Henriëtte van Eyk, met wie hij de briefroman Avontuur met Titia schreef. In 1965 trouwde hij met Mieke (Adriana Catharina Maria) van der Hoeven. Het paar kreeg een zoon en een dochter. In 1968 werd Vestdijk ziek (ziekte van Parkinson/ziekte van Kahler). Hij overleed op 23 maart 1971 op 72-jarige leeftijd in het Academisch Ziekenhuis te Utrecht. Simon Vestdijk werd begraven op begraafplaats Nieuw Eykenduynen, Kamperfoeliestraat in Den Haag (graf 2-4654). Adriaan Morriën beschrijft in 'Lasterpraat' (1975) de begrafenis van Vestdijk.

Bron Wikipedia