Citaten van Umberto Eco

Umberto Eco

Italiaans schrijver en criticus

Leefde van: 1932-2016

Categorie: Media | Schrijvers (Hedendaags) | Italië

Citaten 1 t/m 10 van 52.

• Umberto Eco

  

  - +

  +10
  Ik behoor tot een verloren generatie, en hervind me uitsluitend wanneer ik mijn gezelschap deel in de eenzaamheid van mijn gelijken.
  Origineel: Appartengo ad una generazione perduta, e mi ritrovo soltanto quando assisto in compagnia alla solitudine dei miei simili.
  Bron: De slinger van Foucault H. 12

• Umberto Eco

  

  - +

  +4
  We zijn altijd bezig de geschiedenis opnieuw te maken. Onze herinnering is altijd een interpretatieve reconstructie van het verleden, dus perspectief.
  Origineel: We are always remaking history. Our memory is always an interpretive reconstruction of the past, so is perspective.
  Bron: Interview met Chris Wallace November 2, 2015. Voor de volledige tekst zie: www.interviewmagazine.com

• Umberto Eco

  

  - +

  +3
  Dat is het mooie van de anarchie op het internet. Iedereen heeft het recht zijn eigen irrelevantie te uiten.
  Origineel: Questo è il bello dell'anarchia di Internet. Chiunque ha diritto di manifestare la propria irrilevanza.
  Bron: La bustina di Minerva

• Umberto Eco

  

  - +

  +3
  De mens bedrijft het kwaad nooit zo hartstochtelijk en vol overgave als wanneer hij dat doet uit godsdienstige overtuiging.
  Origineel: Gli uomini non fanno mai il male così completamente ed entusiasticamente come quando lo fanno per convinzione religiosa.
  Bron: De begraafplaats van Praag p.18

• Umberto Eco

  

  - +

  +3
  Iemand die niet meer in God gelooft is niet iemand die niets meer gelooft; het is iemand die alles gelooft.
  Origineel: Quando la gente non crede più in Dio, non è che non crede più a nulla, crede a tutto.
  Bron: La bustina di Minerva (1990)

• Umberto Eco

  

  - +

  +3
  Om te overleven, moet je verhalen vertellen.
  Origineel: Per sopravvivere bisogna raccontare storie.
  Bron: Het eiland van de vorige dag p.221

• Umberto Eco

  

  - +

  +2
  De computer is niet een intelligente machine die domme mensen helpt, integendeel, het is een domme machine die alleen in handen van intelligente mensen goed werkt.
  Origineel: Il computer non è una macchina intelligente che aiuta le persone stupide, anzi, è una macchina stupida che funziona solo nelle mani delle persone intelligenti.
  Bron: In: Claudio Pozzoli - Come scrivere una tesi di laurea con il personal computer Voorwoord

• Umberto Eco

  

  - +

  +2
  De echte held is altijd per ongeluk een held.
  Origineel: L'eroe vero è sempre eroe per sbaglio.
  Bron: Sette anni di desiderio

• Umberto Eco

  

  - +

  +2
  Men kan zeggen dat het Italiaanse fascisme de eerste rechtse dictatuur was die een Europees land domineerde, en dat alle soortgelijke bewegingen vervolgens een soort gemeenschappelijk archetype vonden in het Mussolini-regime.
  Origineel: Si può dire che il fascismo italiano sia stata la prima dittatura di destra che abbia dominato un paese europeo, e che tutti i movimenti analoghi abbiano trovato in seguito una sorta di archetipo comune nel regime di Mussolini.
  Bron: Il fascismo eterno

• Umberto Eco

  

  - +

  +2
  Om achteraf niet dom te lijken, geef ik het op nu slim te zijn. Laat me tenminste tot morgen nadenken.
  Origineel: Per non apparire sciocco dopo, rinuncio ad apparire astuto ora. Lasciami pensare sino a domani, almeno.
  Bron: De naam van de Roos 4e dag, Vespers

Over Umberto Eco

Umberto Eco (Alessandria, 5 januari 1932 – Milaan, 19 februari 2016) was een Italiaanse schrijver en semioticus. Hij behoort tot de bekendste Italiaanse schrijvers van zijn tijd.

Hij ontving salesiaans onderwijs en studeerde middeleeuwse filosofie aan de Universiteit van Turijn. Hij was tot 2008 hoogleraar in de semiotiek aan de Universiteit van Bologna. Eco werd katholiek opgevoed, maar werd later atheïst.

Als schrijver brak Eco in 1980 internationaal door met zijn roman Il Nome della Rosa (De naam van de roos), een spannende detectiveroman die zich in 1327 afspeelt in het kader van de strijd tussen het centrale gezag van de Rooms-Katholieke Kerk en verschillende stromingen daarin die met geweld werden onderdrukt.
De historische achtergrond wordt uitgebreid geschetst. Het boek ademt het ritme van het kloosterleven en de hoofdstukken zijn ingedeeld naar de gebedstijden binnen de kloostermuren.

Een tweede roman, De slinger van Foucault, speelt zich af in het heden, maar gaat vooral over de erfenis van de tempeliers en de rozenkruisers, laat-middeleeuwse mystieke bewegingen.

Daarnaast zijn van Eco nog een aantal bundels met essays verschenen en vijf romans: Het eiland van de vorige dag (1995), Baudolino (2001), De mysterieuze vlam van koningin Loana (2005), De begraafplaats van Praag (2010), en Het nulnummer (2015).
In 2001 schreef hij samen met de gepensioneerde aartsbisschop van Milaan, Carlo Maria Martini het boek Geloven of niet geloven: een confrontatie. In 2012 ontving hij de Vrede van Nijmegen Penning.

Uit Wikipedia

Citaten.NET