Willem Frederik Hermans

Nederlands schrijver

Leefde van: 1921-1995

Categorie: Schrijvers (Nederlands) | Schrijvers (Hedendaags)

Bestel Willem Frederik Hermans boeken bij bol.com:

Citaten: Willem Frederik Hermans

Citaten 1 t/m 10 van 63.

1 2 3 4 5 6 7 Volgende

Willem Frederik Hermans

- +

+31

De enige vorm van geluk die ik ken, is me ongelukken bedenken die me nog niet overkomen zijn.
Willem Frederik Hermans

- +

+16

Wie een taal spreekt die zijn moedertaal niet is, die wordt naar beneden gedrukt, onherroepelijk. Waarom hebben gekoloniseerde volkeren zoals negers, indianen, enz. de reputatie gekregen dat ze zo kinderlijk zijn? Omdat zij gedwongen waren tegen hun meesters talen te spreken die zij niet goed kenden.
Bron: Nooit meer slapen (1966)
Willem Frederik Hermans

- +

+15

De meeste mensen houden hun paranoia voor de waarheid.
Willem Frederik Hermans

- +

+14

Alles wat filosofen doen, is het voortbrengen van nog meer filosofie.
Willem Frederik Hermans

- +

+13

Een slecht mens moet wel heel intelligent zijn, om net zo verschrikkelijk te zijn als een dom mens.
Willem Frederik Hermans

- +

+13

Literatuur is de neerslag of het verslag van een geestelijk avontuur in een taal die eigen, levend en origineel is.
Willem Frederik Hermans

- +

+12

Het slagveld is het maandverband van de geschiedenis.
Willem Frederik Hermans

- +

+12

Huisvaders: personen die ongevraagd de wijze woorden van hun kinderen rondvertellen.
Willem Frederik Hermans

- +

+12

Wat is een held? Iemand die straffeloos onvoorzichtig is geweest.
Bron: De donkere kamer van Damokles (1958)
Willem Frederik Hermans

- +

+11

De Nederlandse literatuur wordt helaas niet alleen door de Nederlanders zelf voor onbeduidend gehouden.
Bron: Mandarijnen op zwavelzuur

1 2 3 4 5 6 7 Volgende

Trefwoorden in deze citaten:

Vergelijkbare auteurs

Citaten in werken van Willem Frederik Hermans

Over Willem Frederik Hermans

Hermans studeerde fysische geografie aan de Gemeentelijke Universiteit in Amsterdam, promoveerde in 1955 en werd in 1958 benoemd tot lector aan de Rijksuniversiteit te Groningen. In 1973 nam hij ontslag en vestigde zich als fulltime schrijver in Parijs. De laatste jaren van zijn leven woonde hij in Brussel. Als romancier debuteerde hij in 1947 met "Conserve". De verhalenbundel "Moedwil en misverstand" (1948) en de roman "De tranen der acacia's" (1949) geven een duidelijk inzicht in Hermans' wereld- en literatuurbeschouwing. Volgens hem is de werkelijkheid een chaos en probeert de mens daarbinnen vergeefs waarheid, identiteit, orde en zinvolle verbanden te ontdekken. Het duidelijkst komt deze visie dat alles een chaos is en de werkelijkheid onkenbaar is tot uiting in de novelle "Het behouden huis".