Citaten uit Die Provinz des Menschen van Elias Canetti

Citaten 1 t/m 6 van 6.

  • Al de dingen die je vergeten bent, roepen om hulp in je dromen.
    Origineel: Alles, was man vergessen hat, schreit im Traum um Hilfe.
    Bron: Die Provinz des Menschen (1973) S. 269
    Elias Canetti
    - +
    +77
  • Het hangt af van het evenwicht tussen weten en niet weten hoe wijs iemand wordt. Het niet-weten mag het weten niet verarmen.
    Origineel: Von der Balance zwischen Wissen und Nichtwissen hängt es ab, wie weise einer wird. Das Nichtwissen darf am Wissen nicht verarmen.
    Bron: Die Provinz des Menschen (1973)
    Elias Canetti
    - +
    +2
  • De dagen zijn anders, maar de nacht heeft een enkele naam.
    Origineel: Die Tage werden unterschieden, aber die Nacht hat einen einzigen Namen.
    Bron: Die Provinz des Menschen (1973) s.11
    Elias Canetti
    - +
    +1
  • Van het toeval van wat je leest hangt het af, wat je bent.
    Origineel: Vom Zufall des Gelesenen hängt es ab, was du bist.
    Bron: Die Provinz des Menschen (1973)
    Elias Canetti
    - +
    +1
  • Hoe delicater de uurwerken, hoe gevaarlijker de tijd.
    Origineel: Immer zierlicher die Uhren, immer gefährlicher die Zeit.
    Bron: Die Provinz des Menschen (1973)
    Elias Canetti
    - +
     0
  • Laf, echt laf is alleen hij, die bang is voor zijn herinneringen.
    Origineel: Feig, wirklich feig ist nur, wer sich vor seinen Erinnerungen fürchtet.
    Bron: Die Provinz des Menschen (1973)
    Elias Canetti
    - +
     0
De beste Die Provinz des Menschen van Elias Canetti citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Elias Canetti

Elias Canetti (Roese (Bulgarije), 25 juli 1905 - Zürich, 14 augustus 1994) was een Duitstalig schrijver.

In 1929 studeerde hij af als chemicus aan de universiteit van Wenen. Hij heeft echter nooit als chemicus gewerkt. Tijdens zijn jaren in Wenen werden filosofie en letterkunde zijn grootste interesses. Eens geïntroduceerd in de literaire milieus van Wenen begon hij te schrijven.
Dat eenzijdigheid ieder mens bedreigt, ervaart Canetti wanneer hij later school loopt in Zürich. Zijn moeder verwijt haar zoon dat hij in een ivoren toren leeft. Hij meent het leven te kennen omdat hij boeken leest en idealiseert de wereld omdat hij van niets anders benul heeft dan van historische figuren, wetenschap en kunst. Ze verlaat daarom met de zestienjarige jongen het paradijselijke Zürich en trekt naar Duitsland. Canetti leert in Frankfurt de armoede en de onrust van de inflatietijd kennen.

In 1927 maakt hij in Wenen mee hoe een arbeidersmassa uit woede over een manifest onrechtvaardig oordeel het gerechtsgebouw in brand steekt en hoe de politie daarop negentig mensen doodschiet. De botsing van de jonge idealist met de werkelijkheid, die niet alleen veel ruimer, maar vooral anders blijkt te zijn dan hij heeft vermoed, vindt haar neerslag in Die Blendung (1935), Canetti's eerste boek. In 1981 ontvangt hij de Nobelprijs voor Literatuur.

Bron Wikipedia