Citaten uit Dialogues des Carmélites van Georges Bernanos

Citaten 1 t/m 4 van 4.

  • Wat wij toeval noemen, is misschien de logica van God.
    Origineel: Ce que nous appelons hasard c'est peut-être la logique de Dieu.
    Bron: Dialogues des Carmélites (1948)
    ― Georges Bernanos
    - +
    +28
  • Als de wijzen aan het einde van hun wijsheid zijn, luister dan naar de kinderen.
    Origineel: Quand les sages sont au bout de leur sagesse, il convient d'écouter les enfants.
    Bron: Dialogues des Carmélites
    ― Georges Bernanos
    - +
     0
  • De hachelijkste van onze berekeningen zijn die welke wij illusies noemen.
    Origineel: Les plus dangereux de nos calculs sont ceux que nous appelons des illusions.
    Bron: Dialogues des Carmélites
    ― Georges Bernanos
    - +
     0
  • Ik sterf elke avond om elke ochtend te herrijzen.
    Origineel: Je meurs chaque nuit pour ressusciter chaque matin.
    Bron: Dialogues des Carmélites
    ― Georges Bernanos
    - +
     0
De beste Dialogues des Carmélites van Georges Bernanos citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Georges Bernanos

Georges Bernanos (Parijs, 20 februari 1888 - Neuilly-sur-Seine, 5 juli 1948) was een Frans schrijver.

Bernanos werd geboren in Parijs als zoon van Émile Bernanos, een behanger-decorateur en Hermance Moreau. Hij diende in de Eerste Wereldoorlog als soldaat. Hij liep verscheidene keren verwondingen op.

Hij schreef zijn eerste roman Sous le soleil de Satan (1926) op 38-jarige leeftijd. Dankzij het succes dat het werk zowel bij de critici als bij het publiek te beurt viel kon hij zich volledig wijden aan de literatuur. Al spoedig volgden andere romans zoals L'Imposture (1927), La Joie (1928-1929).
Zijn antidemocratische en antiburgerlijke opvattingen uit zijn jonge jaren kwamen voort uit een ouderwets katholiek monarchisme dat hem tijdens zijn opvoeding meegegeven werd. Zo werd hij al op jonge leeftijd lid van de Action Française. Toch wist hij het gevaar van het fascisme en het nazisme te onderkennen. Ontgoocheld door de zwakke houding van de Franse regering tegenover nazi-Duitsland emigreerde hij in 1938 naar Zuid-Amerika.

In 1940 gaf hij gehoor aan de oproep tot verzet vanuit Londen door Charles de Gaulle. Hij wendde al zijn schrijverstalent aan om het Vichy-regime te bestrijden en om het conservatieve, nationalistische verzet van de Gaulle te steunen. Deze bood hem na de bevrijding een post aan in de Franse regering. Weliswaar keerde Bernanos terug naar Frankrijk, maar hij zou nooit de politiek in gaan.

Bron Wikipedia

Populaire trefwoorden

Populaire auteurs