Citaten uit Lessen van een vader voor zijn kinderen van Jean-François Marmontel

Citaten 1 t/m 5 van 5.

  • Alhoewel ik medelijden heb met degene zonder talenten, zo veracht ik degene die er slecht gebruik van maakt.
    Origineel: Autant je plains l'homme dépourvu de talents, autant je méprise celui qui en fait un mauvais usage.
    Bron: Lessen van een vader voor zijn kinderen (1806)
    ― Jean-François Marmontel
    - +
    +1
  • De vrek wordt gekweld door een dorst die hij niet kan lessen.
    Origineel: L'avare est tourmenté d'une soif qu'il ne peut éteindre.
    Bron: Lessen van een vader voor zijn kinderen (1806)
    ― Jean-François Marmontel
    - +
     0
  • Het is mooier om te vergeven dan om wraak te nemen.
    Origineel: Il est plus beau de pardonner que de se venger.
    Bron: Lessen van een vader voor zijn kinderen (1806)
    ― Jean-François Marmontel
    - +
     0
  • We kunnen niet zonder anderen tenzij we een god of een bruut zijn.
    Origineel: On ne peut se passer des autres à moins d'être un dieu ou une brute.
    Bron: Lessen van een vader voor zijn kinderen (1806)
    ― Jean-François Marmontel
    - +
     0
  • Luiheid verstikt talenten en bovendien kweekt het ondeugden.
    Origineel: L'oisiveté étouffe les talents, et de plus engendre les vices.
    Bron: Lessen van een vader voor zijn kinderen (1806)
    ― Jean-François Marmontel
    - +
    -2
De beste Lessen van een vader voor zijn kinderen van Jean-François Marmontel citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Jean-François Marmontel

Jean-François Marmontel (Bort-les-Orgues, 11 juli 1723 – Habloville (nabij Saint-Aubin-sur-Gaillon), 31 december 1799) was een Frans encyclopedist, historicus, verhalenverteller (conteur), romancier, grammaticus, dichter, toneelschrijver en filosoof.
Hij stond in zijn opvattingen dicht bij Voltaire en was een tegenstander van Rousseau. Marmontel genoot dankzij het Franse hof waar hij in 1758 de patronage van de invloedrijke "maîtresse en titre" Madame de Pompadour verwierf in heel Europa bekendheid, maar zijn werk was zeer omstreden.
De zeer reactionaire aartsbisschop van Parijs, Mgr. Christophe de Beaumont, veroordeelde in 1767 het werk van Marmontel. Ook in Nederland werd fel gereageerd op de Bélisaire. Hier ging het echter niet om het pleidooi voor tolerantie, maar om de opvatting dat ook goed levende heidenen in de hemel konden.
Naar het onderwerp Socrates - die niet genoemd was door Marmontel - werd deze theologenruzie bekend als de "Socratische oorlog". Het optreden van de aartsbisschop kon de carrière van Marmontel niet schaden. In 1772 werd hij de officiële geschiedschrijver van Frankrijk ("historiographe de France").

Bron Wikipedia

Populaire trefwoorden

Populaire auteurs