Citaten uit Carnets Tome 2 van Joseph Joubert

Citaten 1 t/m 5 van 5.

  • Tederheid is de rust der passie.
    Origineel: La tendresse est le repos de la passion.
    Bron: Carnets Tome 2 30 december 1808
    ― Joseph Joubert
    - +
    +12
  • Wij zijn allen min of meer echo's, en wij herhalen, ondanks onszelf, de deugden, de gebreken, de gebaren en het karakter van hen, met wie wij leven.
    Origineel: Nous sommes tous plus ou moins échos, et nous répétons malgré nous les vertus, les défauts, les mouvements et le caractère des autres, j'entends de ceux avec qui nous vivons.
    Bron: Carnets tome 2 30 juillet 1815
    ― Joseph Joubert
    - +
    +6
  • De straf voor slechte vorsten is voor erger gehouden te worden dan zij in waarheid zijn.
    Origineel: Le châtiment des mauvais princes est d'être crus pires qu'ils ne sont.
    Bron: Carnets tome 2
    ― Joseph Joubert
    - +
    +2
  • Als ik mij vergis, is het in elk geval op goede gronden.
    Origineel: Si je me trompe, c'est au moins par de bonnes raisons.
    Bron: Carnets tome 2 24 janvier 1805
    ― Joseph Joubert
    - +
     0
  • De straf voor hem, die de vrouwen te veel bemind heeft, is haar altijd te beminnen.
    Origineel: Le châtiment de ceux qui ont trop aimé les femmes est de les aimer toujours.
    Bron: Carnets tome 2
    ― Joseph Joubert
    - +
     0
De beste Carnets Tome 2 van Joseph Joubert citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Joseph Joubert

Joseph Joubert werd op veertienjarige leeftijd, na zijn studies in zijn geboortestad te hebben vervolledigd, naar Toulouse gestuurd om rechten te studeren, maar al na een paar maanden sloot hij zich aan bij de Doctrinaires, een orde die het lesgeven tot doel had, waar Joubert werd opgedragen de lagere klassen te onderwijzen. Hij verliet deze orde in 1778 en ging naar Parijs, waar hij in het gezelschap vertoefde van enkele grote literaire namen van die tijd: Jean-François Marmontel, Denis Diderot (van wie hij de secretaris was) en d'Alembert.

De Franse Revolutie opende echter Jouberts ogen en maakten hem tot een fervent tegenstander van de doctrines van de 18e eeuw. In het laatste decennium van de 18e eeuw leefde hij afwisselend in Parijs en in zijn geboortestad. Van 1790 tot en met 1792 was hij vrederechter van het kanton Montignac. In 1793 huwde hij met Mlle Moreau.

Joubert schreef eigenlijk zeer weinig en heeft tijdens zijn leven nooit een werk uitgegeven. Het enige wat hij deed was zijn gedachten voor zichzelf neerpennen. Jouberts aantekeningen waren reflecties over uiteenlopende zaken (de natuur van het menselijk wezen, literatuur, ... ) en waren vaak geschreven in een aforistische stijl. Deze aantekeningen wekten de interesse van Chateaubriand, die na Jouberts dood een kleine selectie in omloop bracht onder de titel Recueil des Pensées de M. Joubert (Parijs, 1838). Dit werk werd in meer uitgebreide vorm opnieuw uitgegeven in 1842 onder de titel Pensées, Essais, Maximes et Correspondance de J. Joubert door Paul de Raynal, een neef van de auteur.

Bron Wikipedia

Populaire trefwoorden

Populaire auteurs