Citaten uit De slinger van Foucault van Umberto Eco

Citaten 1 t/m 9 van 9.

  • Ik behoor tot een verloren generatie, en hervind me uitsluitend wanneer ik mijn gezelschap deel in de eenzaamheid van mijn gelijken.
    Origineel: Appartengo ad una generazione perduta, e mi ritrovo soltanto quando assisto in compagnia alla solitudine dei miei simili.
    Bron: De slinger van Foucault H. 12
    ― Umberto Eco
    - +
    +10
  • Ik geloof dat wat we worden, afhangt van wat onze vaders ons leren op vreemde momenten, wanneer ze ons niet proberen te onderwijzen. We worden gevormd door kleine stukjes wijsheid.
    Origineel: Credo che si diventi quel che nostro padre ci ha insegnato nei tempi morti, mentre non si preoccupava di educarci. Ci si forma su scarti di saggezza.
    Bron: De slinger van Foucault hoofdstuk 7
    ― Umberto Eco
    - +
    +2
  • Het geloven van twee dingen die geen verband met elkaar houden, met het idee dat er ergens een verborgen derde is die ze verenigt, dat is lichtgelovigheid.
    Origineel: Di due cose che non stiano insieme, crederle tutte e due, e con l'idea che da qualche parte ve ne sia una terza, occulta, che le unisce questa è la credulità.
    Bron: De slinger van Foucault hoofdstuk 7
    ― Umberto Eco
    - +
    +1
  • Hoe kunnen we niet op onze knieën vallen voor het altaar van zekerheid?
    Origineel: Come non cadere in ginocchio davanti all'altare della certezza?
    Bron: De slinger van Foucault H. 1
    ― Umberto Eco
    - +
    +1
  • Wanneer mensen stoppen met in God te geloven, geloven ze niet in niets: ze geloven in alles.
    Origineel: Da quando gli uomini non credono più in Dio, non è che non credano più a nulla, credono a tutto.
    Bron: De slinger van Foucault H.118
    ― Umberto Eco
    - +
    +1
  • De tragiek van de zelfmoordenaar is dat hij zich, zodra hij uit het raam is gesprongen, tussen de zevende en zesde verdieping bedenkt: 'O, kon ik nog maar terug!'. Niks daarvan. Nooit gebeurd. Splash.
    Origineel: La tragedia del suicida è che, appena fatto il salto dalla finestra, tra il settimo e il sesto piano ci ripensa: “Oh, se potessi tornare indietro!” Niente. Mai successo. Splash.
    Bron: De slinger van Foucault
    ― Umberto Eco
    - +
     0
  • De waarheid is een anagram van een anagram.
    Bron: De slinger van Foucault
    ― Umberto Eco
    - +
     0
  • Ik ben gaan geloven dat de hele wereld een raadsel is, een onschadelijk raadsel dat vreselijk wordt gemaakt door onze eigen waanzinnige poging het te interpreteren alsof het een onderliggende waarheid heeft.
    Origineel: Ora penso invece che il mondo sia un enigma benigno, che la nostra follia rende terribile perché pretende di interpretarlo secondo la propria verità.
    Bron: De slinger van Foucault p.104
    ― Umberto Eco
    - +
     0
  • De stompzinnigheid van een gedachte is de incoherentie van een andere gedachte.
    Origineel: La stupidità di un pensiero è l'incoerenza di un altro pensiero.
    Bron: De slinger van Foucault
    ― Umberto Eco
    - +
    -1
De beste De slinger van Foucault van Umberto Eco citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Umberto Eco

Umberto Eco (Alessandria, 5 januari 1932 – Milaan, 19 februari 2016) was een Italiaanse schrijver en semioticus. Hij behoort tot de bekendste Italiaanse schrijvers van zijn tijd.

Hij ontving salesiaans onderwijs en studeerde middeleeuwse filosofie aan de Universiteit van Turijn. Hij was tot 2008 hoogleraar in de semiotiek aan de Universiteit van Bologna. Eco werd katholiek opgevoed, maar werd later atheïst.

Als schrijver brak Eco in 1980 internationaal door met zijn roman Il Nome della Rosa (De naam van de roos), een spannende detectiveroman die zich in 1327 afspeelt in het kader van de strijd tussen het centrale gezag van de Rooms-Katholieke Kerk en verschillende stromingen daarin die met geweld werden onderdrukt.
De historische achtergrond wordt uitgebreid geschetst. Het boek ademt het ritme van het kloosterleven en de hoofdstukken zijn ingedeeld naar de gebedstijden binnen de kloostermuren.

Een tweede roman, De slinger van Foucault, speelt zich af in het heden, maar gaat vooral over de erfenis van de tempeliers en de rozenkruisers, laat-middeleeuwse mystieke bewegingen.

Daarnaast zijn van Eco nog een aantal bundels met essays verschenen en vijf romans: Het eiland van de vorige dag (1995), Baudolino (2001), De mysterieuze vlam van koningin Loana (2005), De begraafplaats van Praag (2010), en Het nulnummer (2015).
In 2001 schreef hij samen met de gepensioneerde aartsbisschop van Milaan, Carlo Maria Martini het boek Geloven of niet geloven: een confrontatie. In 2012 ontving hij de Vrede van Nijmegen Penning.

Bron Wikipedia

Populaire trefwoorden

Populaire auteurs