• Pierre Boulez En zo hebben we een muzikale samenleving, een samenleving van luisteraars die uit klassen bestaat. En deze klassen zijn gescheiden, ze gaan niet met elkaar om. In concerten hebben we de gewoonte om voor de artiest te applaudisseren en ik heb eens geschreven dat mensen niet voor de artiest applaudisseren, maar voor zichzelf. Ze juichen het toe dat ze deel uitmaken van een bepaalde muziekklasse en deze muziekklasse vertegenwoordigd zien worden door de kunstenaar voor hen.
    Origineel: Et c’est ainsi que nous avons une société musicale, une société d’auditeurs qui est faite de classes. Et ces classes sont séparées, elles ne se fréquentent pas. Dans les concerts, nous avons une coutume, celle d’applaudir l’artiste et il m’est arrivé d’écrire que les gens n’applaudissent pas l’artiste mais eux-mêmes. Ils s’applaudissent de faire partie d’une certaine classe musicale et de voir cette classe musicale représentée par l’artiste qui est devant eux.
    Bron: In TV programma Pour le Plaisir (1967)
    Pierre Boulez
    Frans componist en dirigent 1925-2016
    - +
    +3
Laden...
Pierre Boulez - En zo hebben we een muzikale samenleving, een samenleving van luisteraars die uit klassen bestaat. En deze klassen zijn gescheiden, ze gaan niet met elkaar om. In concerten hebben we de gewoonte om voor de artiest te applaudisseren en ik heb eens geschreven dat mensen niet voor de artiest applaudisseren, maar voor zichzelf. Ze juichen het toe dat ze deel uitmaken van een bepaalde muziekklasse en deze muziekklasse vertegenwoordigd zien worden door de kunstenaar voor hen.
En zo hebben we een muzikale samenleving, een samenleving van luisteraars die uit klassen bestaat. En deze klassen zijn gescheiden, ze gaan niet met elkaar om. In concerten hebben we de gewoonte om voor de artiest te applaudisseren en ik heb eens geschreven dat mensen niet voor de artiest applaudisseren, maar voor zichzelf. Ze juichen het toe dat ze deel uitmaken van een bepaalde muziekklasse en deze muziekklasse vertegenwoordigd zien worden door de kunstenaar voor hen. van : Pierre Boulez

Populaire trefwoorden

Populaire auteurs

X
straat-stad forest hills-sunrise lake-forest mountains-with-lake plant-drops purple-flower river-forest road-with-clouds sky-stars sun-over-waterfall yellow-wheat z-love-children-sun z-love-geliefdes-zon z-love-hands-sun z-love-hands z-love-leaves z-love-parijs z-love-small-hearts z-love-zwanen

Lettergrootte:

20 px 24 px 28 px 32 px 40 px 48 px

Lettertype:

Arial TNR Verdana Courier New Comic Monospace

Kleur:

Wit Blauw Rood Geel Groen Zwart

Schaduw:

Geen Wit Zwart
straat-stad En zo hebben we een muzikale samenleving, een samenleving van luisteraars die uit klassen bestaat. En deze klassen zijn gescheiden, ze gaan niet met elkaar om. In concerten hebben we de gewoonte om voor de artiest te applaudisseren en ik heb eens geschreven dat mensen niet voor de artiest applaudisseren, maar voor zichzelf. Ze juichen het toe dat ze deel uitmaken van een bepaalde muziekklasse en deze muziekklasse vertegenwoordigd zien worden door de kunstenaar voor hen.
- Pierre Boulez Citaten.NET